İskender Paşa Camisi

Mimar Sinan'ın eserleri arasında en mütevazi sayılabilecek yapılardan. Yaklaşık 600 yıllık olan caminin yanında ayrıca İskender Paşa ve oğlunun türbesi bulunmakta. Kanlıca mahallesinin meydanında bulunan caminin hemen karşısında yer alan kanlıca iskelesinden Rumeli Hisarı ve boğazın eşsiz görüntüsü kesinlikle seyre değer.

İskenderpaşa Camii, İstanbul Fatih'te Sarıgüzel caddesindedir. Daha sonra bu caddeye bu camide ve bölgede gerçekleştirdiği hizmetlerden dolayı Mehmed Zahid Kotku'nun adı verilerek Mehmed Zahid Kotku Caddesi olarak değiştirilmiştir. Banisi, II. Bayezid vezirlerinden İskender Paşa'dır. 1505'te inşa edilen cami, çeşitli tarihlerde tamir görmüş, en son 1999 depreminde kubbe ve minaresinde hasar meydana gelmiş ve yeniden tamir edilmiştir.

Cami oldukça güzel bir yerde. Tarihi yapısı fazla deforme edilmemiş. Kapıları eski ve güzel. Etrafında iki adet türbe mevcut. Ayrıca camiinin içinde abdest alabileceğiniz şadırvan var.

İstanbul Beykoz'da boğaz kenarında bulunan tarihi cami.Bahçesinde camiye ismini veren Gazi İskender Paşa ve oğlu Ahmet Paşa'nın kabirleri de bulunmaktadır.Konumu doğru.Kanlıca İskelesinden iner inmez sizi karşılar.Vakit namazları dışında ana salon kapalı.İçeride abdest alma yeri mevcut.Yapandan, yaptırandan, namaz kılıp dua edenden ve emeği geçen herkesten Allah razı olsun.

tarihi, şirin, küçük bir cami. içi temiz. genel anlamda iyi korunmuş. kapısına çiviyle asılan uyarı tabelası (kamerayla izlendiğine dair) olmamış. abdesthanesi içinde yer alıyor. kadın namaz kılma yeri var.

İstanbul’un Beykoz ilçesine bağlı Kanlıca semtinde ve iskele meydanında bulunmaktadır. Orijinal tasarımına göre cami, medrese, türbe ve hamamdan meydana gelen külliyenin tamamı Mimar Sinan’ın eseri olup bânisi “Magosa fâtihi” lakabı ile meşhur, Kanûnî Sultan Süleyman ve II. Selim dönemlerinin devlet ricâlinden Gazi İskender Paşa’dır. Günümüzde külliyeden ayakta kalan kısımlar cami ve türbedir. 1917 yılında geçirdiği yangın sonrası harap bir duruma gelen hamam, 1925’te Üsküdar-Beykoz yolunun genişletilmesi çalışmaları kapsamında külliyenin çevre duvarları, üç adet avlu kapısı, mihrap duvarının arkasında yer alan ahşap imam meşrutası, yanındaki imaret ve camiyi üç yönden çevreleyen hazîre ile birlikte ortadan kaldırılmıştır. Hadîkatü’l-cevâmi‘de (II, 161) Şeyhülislâm Yenişehirli Abdullah Efendi’nin caminin sağ tarafında medfun olduğu yazılıdır. İçinde Abdullah Efendi ve eşi Afîfe Hanım’ın mezarlarının da bulunduğu hazîredeki mezar taşları Kanlıca Mezarlığı’na nakledilmiştir. Mimar Sinan’a ait eserlerin dökümünün yapıldığı tezkirelerde adı geçmesine rağmen caminin çevresinde külliyenin bir birimi olan medresenin izine rastlanmamıştır. Ancak caminin doğusunda XIX. yüzyıl sonunda tâdil edilerek ilkokula, 1938’den sonra tekrar tâdil edilerek karakola dönüştürülen bir sıbyan mektebinin varlığı bilinmekte, bunun da tezkirelerde medrese diye adlandırılan yapı olduğu tahmin edilmektedir.

Kanlıca'da iskelenin hemen arkasında konumlanmış olan bu tarihi camiyi görmenizi tavsiye ederim.

Caminin iç kısmında abdest alma yeri var.

Çağdaşı öteki İskender paşalardan ayırmak için bazan Çerkez, bazan da Gazi veya Sarı lakaplarıyla anılır. 895'li (1490) yıllarda Aral gölü ile Hazar denizi arasındaki topraklarda dünyaya geldiği, babasını kaybetmesi üzerine ailesiyle birlikte Osmanlı ülkesine göç ettiği, 1510'lu yıllarda Trabzon'dan İstanbul'a gelerek Deli Hüsrev Paşa'ya intisap edip onun maiyetinde bazı seferlere katıldığı rivayet edilir. 1521'de Diyarbekir beylerbeyiliğine getirilen Hüsrev Paşa'nın yanında önce kapıcıbaşısı oldu, ardından çavuşbaşılığa yükseltildi. Hüsrev Paşa'nın Rumeli beylerbeyiliğine nakli üzerine onunla birlikte gitti. Bir süre sonra da sancak beyliğine terfi etti. 1541 yılında Budin Kalesi'nin doğrudan Osmanlı idaresi altına alındığı Macaristan seferine katıldı. 1546'da Diyarbekir, Şam ve Halep defterdarlıklarının toplandığı Arap ve Acem defterdarlığına tayin edildi. Ertesi yıl İstanbul'a çağrılarak Anadolu defterdarlığına getirildi (Peçuylu İbrâhim, I, 274).Kanûnî Sultan Süleyman'ın 955'te (1548) çıktığı ikinci İran seferine katılan İskender Paşa, Tebriz'in zaptında önemli hizmetlerde bulundu. Aynı yıl içinde Van'ın ikinci ve kesin fethinden sonra kimsenin görev almak istemediği yıllık geliri 1 milyon akçe olan bu eyaletin kendi isteğiyle ilk beylerbeyi oldu (Selman, s. 65; Emecen – Şahin, XIX/23 [1998], s. 83). Van beylerbeyi iken harap haldeki Van Kalesi'ni onartıp savunma amaçlı olarak kullanılacak hale getirdi (BA, MD, nr. 6, s. 464). O sırada İran'ın Hoy Kalesi Beyi Dünbüllü Hacı Han'ın saldırı hazırlığı içinde olduğunu duyunca daha önce davranıp karlı bir kış günü Hoy'u zaptetti (Celâlzâde, vr. 398a-b) ve Dünbüllü'nün başını padişaha gönderdi. Ertesi yıl yine İran'a ait Revan'a akınlar düzenledi ve çarşısına girerek yağmalattı (Hasan-ı Rûmlû, I, 341).İskender Paşa 958 (1551) yılında Erzurum beylerbeyiliğine nakledildi. Bu görevi sırasında Gürcüler'le savaştı ve otuz üç gün süren kuşatmadan sonra Ardanuç Kalesi'ni alarak Osmanlı idaresine kattı (8 Cemâziyelâhir 958 / 13 Haziran 1551). Ardından doğuya doğru ilerleyerek Ardahan ve çevresini, Şavşat ve Göle'yi aldı. Narman Kalesi de İskender Paşa'nın gayretleriyle Osmanlı Devleti'ne bağlandı.