İzmir - Karabağlar Eşrefpaşa Anadolu Lisesi

Benim 1. Yılım ve öğretmenlerinden ve öğrencilerindeb memnunum. 1 yıl meslek lisesinde okudum orada ders dinlemek çok zor her hafta kavga ama Epal'de öyle değil kuralları çok sıkı çok iyi tavsiye ederim. Bir de müdürü Selman hoca çok iyi biri benim önceden dart tecrübem olduğu için izniyle dart takımı kurdum malzemleri karşıladı.

İzmirin eski okullarından biri. Mevkisi iyi kolay ulaşılabilir. Eğitim seviyesi biraz geride kaldı

Tam kırk sene önce mezun olduğum okuldur. Şansıma öğrencilik yaptığım okulda yıllar sonra öğretmenlik yapma imkanım da oldu. Öğretmenliğimin son 6 yılı bu okulda geçti. Ama maalesef öğrencilik ve öğretmenlik yaptığım bina artık yıkıldı. Yeniden yapılıyor.

Yıkılması sonrası henüz yeni binası yapılmadı, geçici olarak başka okulun binasında faaliyet gösteriyor

Sınav için gittim navigasyon yazdım kimseye sormadan basit bir şekilde bulduk

Efssne donemini yasadim 1993 de mezun oldum

vasat okul arkadaşlar tercih etmeyin hayatınızın hatasını yapmış olursunuz

Yıl 83. Türkiye, bugünkü Türkiye değil daha. Henüz kot pantolonların statü sembolü olduğu zamanlar yaşanıyor. Ve Türkiye kavramı benim için “akrabaların yanında tatil” niteliğini yitirmiş, realiteye dönüşmüş. Bu realiteyle esaslı bir tokuşma yaşadığım dönem, aynı zamanda Türkiye’nin de dış dünyayla ilk defa çekingen bir edayla tanışmaya başladığı dönem. Salt anlayış olarak bile bakış açısının genişletilmesi gerektiğinin, daha yeni yeni fark edilir olduğu dönem. Yani aradaki uçurumu bugün hayal etmek bile zor ve “kültür şoku” lafta kalan bir olgu değil; gerçek bir şok. Koskoca bir kaybolmuşluk. Bu kaybolmuşluğun hemen ilk başında; hiç bilmediğim bir dünyaya, hiç anlamadığım bir mantığa “entegre” olma sürecimin bu sancılı başlangıcında, İzmir Eşrefpaşa Lisesi’ne kaydolmuşum.Öğrencilere bazen sadece numaralarıyla hitap edildiği bir pedagojik ortam düşünün. Askeri disiplin hüküm sürüyordu okulda. Dedik ya; 1983! Hiç unutmuyorum; beden dersinde “uygun adım” yürümeyi öğretiyorlardı. 10 Fen B sınıfına yazmışlar beni. İşin aksi, okulun en zeka küpü öğrencilerinin bulunduğu sınıfmış bu. Dersler hep benim dışımda gelişen ve akıp giden süreçlerdi. Notlarımsa, spor toto neticeleri gibiydi. Genelde karamsar bir dünyam vardı. Zaman zaman kabusa dönüştüğü de olurdu. Nasıl oldu bilmiyorum; hiç kalmadan mezun oldum. Yalnız şunu söylemeden geçemeyeceğim: Bazı öğretmenler gerçekten süperdi. Öğrencileri için bilfiil çaba gösteriyorlardı. Allah hepsine selâmet versin...

Aktif metallerden daha aktif bi müdürü ile şahane bir okul ... Bu yil son sinifim nakille gelmek zorunda kalmiştim okulumdan ayrildigim için çok üzgündüm mutsuzdum okulun bir an önce bitmesini istiyordum  ama bu okulun  öğretmenlerinin sevgisi ve şevkati müdürün ,müdür yardimcinin ilgi ve alakası bu düşüncemi oldukça değistirdi.Şimdi mezun olmama sayili günler kaldi EPAL ile  kısa bir zaman geçirmeme rağmen buradan ayrılcağım için çok üzgünüm .. Müüdürün ve yardımcısinin   arkadaştan daha öte bir abi sıcaklıgıyla hergün biz öğrencileri  karsıladigi her hafta ayri bir aktivitenin olduğu güzel disiplinli bir okul..